Chobe River Camp

Chobe was heerlijk. We hadden hier drie hele nachten geboekt, dat was voor het eerst dat we zo’n tijd op één plek zouden blijven.
De weg naar Chobe was niet echt noemenswaardig, het was lang, geasfalteerd en niet heel interessant.

Chobe River Camp zijn grote tenten op hoge palen. Het uitzicht is verrassend, want je kijkt op plattenland en je hoort heel de tijd koeien. Een stukje van thuis dus, leek het wel. Een aantal koeien had ook zo’n bel om de nek, dus je hoorde ze van verre al aankomen.
De tenten zijn mooi, maar basic. Je doucht hier op de houten planken en dus valt het water zo door die planken, op het gras. Als je langs de tenten loopt, zie je dus zo wanneer iemand staat te douchen. Wel een beetje ongemakkelijk, want als je doucht kun je dus gewoon de grond zien.. maargoed.
Het waaide hier vrij hard, dus de zijkanten van de tent klapperen continue tegen de houten palen aan, even wennen aan dat geluid dus.

De dag van aankomst besluiten we voor de dag erna alvast een boat cruise te regelen én een game drive voor de dag daar nog na.
Vandaag is het even relaxen bij het zwembad, of gewoon lekker een rondje over het terrein lopen. Er is genoeg te zien, want deze lodge ligt aan de rivier. Grappig detail: aan de overkant van de rivier ligt Botswana. De rivier ligt letterlijk op de grens.

Ik had nog een vreemde aanvaring met een koe.. Ik lag namelijk even rustig een boekje te lezen op bed, toen mijn hele tent heen en weer ging. Één van de koeien vond de paal nogal een goede plek om zijn zijkant even aan te krabben. Het duurde best een tijd, dus ik heb de douche maar aangezet, hahaha! Die koe keihard wegrennen voor dat water…had het toch nog een extra functie dat alles open was.

Die avond wordt ik ontzettend ziek. Ik dacht nog dat het aan het eten lag, maar het bleken achteraf de malariapillen te zijn. Overgeven, écht niet normaal. De hele nacht was ik op. Zelfs water kon ik niet binnenhouden. En geloof me, je wilt je niet zo voelen als het boven de 30 graden is, want nergens kan je afkoelen, en je hebt het water zó nodig.
Nadat ik de hele dag als een dweil op bed had gelegen (hoe zonde), besloot ik toch mee te gaan met de boot. De koele wind zorgde ervoor dat ik me wel meteen al wat beter voelde, én de coca cola werkte ook rustgevend op mijn maag. (Godzijdank)

Ik was écht heel blij dat ik was meegegaan, want we hebben zoveel moois gezien tijdens deze trip! Opnieuw heel veel vogels, pelikanen vooral…en dan in groepen van honderden tegelijk. Koeien die tussen zebra’s (ja, echt) liepen, apen, hagedissen, en een aantal krokodillen. Ook deze gids vertelde graag over al het natuurschoon wat zijn land te bieden heeft. Heel leuk dat ze allemaal zo enthousiast kunnen vertellen.
We eindigen de trip met een fantastische zonsondergang, die vanaf het water nóg mooier is dan vanuit je tentje. Echt supergaaf.



De volgende dag ben ik opnieuw niks waard. Mijn eetlust is compleet verdwenen, waardoor mijn energielevel ook echt veel te laag is. De anderen besluiten toch maar de game drive te gaan doen in het Chobe Nationaal Park en ik hoop gewoon dat ze geen luipaard gaan spotten, dat zou echt mijn worst nightmare zijn geweest.
Ze komen terug met foto’s van een overleden olifant, waar zo’n 200 gieren op en rondom zitten. Bizar tafereel om te zien… maar verder hebben ze niks gespot. Dat kan natuurlijk ook gebeuren. Superjammer voor hen.

We genieten deze dag lekker van de zonsondergang vanaf het dek, met een wijntje en ik met een cola.. Morgen vertrekken we naar Victoria Falls.
Echt heel jammer dat ik zo ziek was hier, want het was een prachtige plek...ik heb er niet alles uit kunnen halen helaas.