Ao Phang Nga NP

Lange reis voor de boeg vandaag.
We verlaten ons fantastische plekje aan de rivier in Khao Sok en gaan op pad naar Krabi!

Onderweg maken we een stop bij het Ao Phang Nga National Park. Dit is vooral erg bekend vanwege het "James Bond eiland".
Er komt een 20 meter hoog rotsblok uit de zee op dit eiland, wat ook in een aantal scènes het decor is geweest in "The Man with the Golden Gun".
Ik kan je vertellen, het was verschrikkelijk.
Ik wilde hier best graag heen en had ook gewoon een soort eiland verwacht, met een strand en als uitzicht dus dat rotsblok.
Niets is minder waar.
We meren met ons bootje aan bij een steiger waar minstens 50 bootjes liggen! Overal krioelt het van de mensen, die echt complete schijt hebben aan het feit dat jij óók wel even wilt kijken.

Het was ook geen eiland. Het was een soort aanmeerpunt, en meer was er ook niet. Het stond volgebouwd met marktkraampjes waar vooral verboden spullen werden verkocht... Koraal, sponzen, schelpen, enzovoorts. Overal staan mensen overdreven geposeerd foto's te maken..
Écht, ik was meteen mijn hele vakantiegevoel kwijt. Niks aan.

Ik was dan ook blij dat we weer gingen!
Onderweg hadden we nog een tussenstop bij iets wat ik heel bijzonder vond. We stopten om te lunchen én relaxen bij Ko Panyi.
Ko Panyi is iets wat ik nog nóóit had gezien, maar ook nooit had verwacht in deze omgeving.
Het is namelijk een vissersdorpje, gebouwd op het water...en hoe dichterbij je komt met je bootje, hoe raarder je op kijkt.
Te midden van houten hutjes op steigers, met trapjes en krakkemikkige dakjes...staat namelijk een enorme moskee met glinsterende gouden koepels.
Er wonen rond de 1,700 mensen, hutjemutje op elkaar. Er was zelfs een schooltje en een heus voetbalveld.

We besluiten eerst te lunchen en daarna te kijken of we bij de moskee kunnen komen.
Het eerste was een makkie, het tweede was een moeilijkere opgave.
Dit hele dorp lijkt namelijk op elkaar en elk straatje lijkt wel smaller te worden, zo volgebouwd staat het met souvenirwinkels, fruitkraampjes enzovoorts. Iedereen loopt door elkaar heen, schreeuwt naar elkaar en hoopt je iets te verkopen.
Opgelucht komen we op een soort open terrein, waar ik eindelijk het idee heb weer adem te kunnen halen.
We hebben niet door dat we eigenlijk ineens op het terrein van een schooltje staan. Superleuk om dat ook eens te zien!
Er liggen wat kindjes in de klassen te slapen, siësta houden laten we maar zeggen, en andere kinderen volgen een rekenlesje.
Er is pauze aan de gang, dus er wordt wat gevoetbald. Al met al ziet het er wat armoedig uit, maar toch zijn alle uniformen netjes bij de kids.

We spotten nog een roofvogel (vraag me niet naar de naam..ik maak alleen de foto's) en blijven nog even genieten wat het uitzicht.
De moskee? Daar kwamen we absoluut niet bij in de buurt, maar het schooltje maakte dat dan wel weer goed.

Eenmaal terug bij de boot, maken we aanstalten om weer richting vasteland te gaan en naar Krabi verder te reizen.