Op weg naar Zweden...

We durfden het aan om met mijn 10 jaar oude Nissan Micra een rondreis te gaan maken in Zuid-Scandinavië.
Dat wilt zeggen; we hebben de Decathlon kampeerafdeling finaal leeggekocht, de auto volgeladen met die spullen én een shitload aan blikvoer en drinken, en we hebben de route gedownload op onze tablet.
Er is zelfs een heuse Zweden-Noorwegen muzieklijst aangemaakt op Spotify. Wij waren er helemaal klaar voor!

De eerste tip van 12 (!!) uur naar Lund in Zweden vond ik erg zwaar. Duitsland doorkruisen was een hel. Bij Bremen en Hamburg hebben we ontzettend veel tijd verloren door wegopbrekingen en files, en dan is het echt nog heel lang naar Zweden toe.
Wij kozen ervoor om niet met de Ferry te gaan, om zo niet aan tijden vast te zitten... over de brug via Denemarken dus.
Dit kostte bizar veel tol, maar was ook wel heel tof om zo een ander land in te rijden.

We hadden in Lund, vlakbij Malmö nog even een hotelletje geboekt, om na de lange reis goed te kunnen slapen en niet nog een tentplek te hoeven zoeken.
We verbleven in Scandic Star Lund, wat erg netjes was voor de prijs die wij hebben moeten betalen.

_____________________________

Dag twee gingen we op pad richting Vänersborg. Ook dit is dan weer een aardig stukje rijden. Het is superlekker weer, een graadje of 25 á 26.
We stoppen onderweg een aantal keer bij een strandje of bij wat watervalletjes. Zweden is vlak, maar de uitzichten zijn fantastisch.
Tegen de avond komt een spannend moment: een plekje zoeken voor onze tent.

Vooral ik vind het lastig kiezen. Hier in Zweden mag je oooooveral je tent opzetten, maar niet op andermans terrein. Dat is vrij tricky, de mensen hier in Zweden bezitten soms zoveel grond rondom hun huis, dat je echt niet weet of je nou op iemands terrein staat of niet. Sommigen hebben een hek, maar veel mensen ook niet.
Na een half uur rondrijden (ik benauwd, want ook de tank ging niet nog heel lang mee) vinden we een inham waar géén huis staat.
Opnieuw spannend. Onze tent staat midden in een weiland, naast onze auto en verderop is dan een weg. Je ligt gewoon alleen in een soort bos, ik vond het echt even helemaal niks.

Gekookt op ons gasstelletje, nog even wat gelezen in onze boeken en daarna naar bed.
Van elk geluidje lag ik natuurlijk wakker, want hallo...straks is dat geritsel een eland ofzo...

Gelukkig werden we de volgende ochtend zonder kleerscheuren wakker...